Op 26-11-14 ben ik met de klas naar de film 'Viva Cuba Libre: Rap is war' geweest met de klas. De film gaat over een rapduo genaamd: Los Aldeanos. De twee Cubaanse jongens rappen over de regering in Cuba. De regering in Cuba is enorm streng en behandelen de mensen in hun land heel oneerlijk. Los Aldeanos zijn vrijwel de enige die de waarheid durven te vertellen, en dat doen ze in de vorm van rappen. Ze mogen geen concerten geven, het is verboden om hun muziek luisteren en als je dat wel doet, dan word je opgepakt.
Ik vond deze film heel aangrijpend. Het verbaasde me vooral dat ik nooit ook maar iets heb geweten over de situatie in Cuba. Het is vreselijk om te zien in wat voor armoede de mensen in Cuba leven en hoe onwijs streng het is in dat land. Voordat ik deze film keek had ik geen flauw idee dat het zo kon gaan in de wereld. Je merkt ook gelijk hoe blij wij in Nederland moeten zijn met vrijheid van meningsuiting. Want als je in Cuba, zoals het rapduo, je mening uitspreekt dan heb je grote problemen.
Wat ik erg knap vond van deze documentaire is dat alles undercover is gefilmd. Ze hebben alles heel stiekem moeten filmen, de kwaliteit is dan niet perfect maar dat is meer dan logisch als je bedenkt dat alles undercover is. In de film kwamen ook beelden voor dat de cameraman(nen) bijna in de problemen kwamen tijdens het filmen, dat maakte de film ook wel spannend.
Wat ik ook erg interessant vond aan de documentaire is dat je ook de privé levens van de twee jongens zag inplaats van alleen maar het leven als artiest. Dan kwam je ook meer te weten over wat hun familie erover denkt etc.
De beste scene uit de film vond ik de scene met een groepje jongeren die aan de cameraman vertelde hoe geweldig ze het rapduo wel niet vonden. Terwijl er twee jongens enthousiast aan het vertellen waren waarom ze het rapduo zo fantastisch vonden kwam er een ander jongetje aan die zei dat ze niet zo hard mochten praten. Dat vond ik zo gek om te zien, toen zag je pas echt dat niet open over het rapduo kunnen praten.
Wat ik erg aangrijpend vond aan de film was de scène met de vrouw waarvan haar zoon was opgepakt wegens het luisteren naar de muziek van Los Aldeanos. De vrouw was intens verdrietig en dat was echt aangrijpend om te zien. Hoe kan je iemand in de gevangenis gooien voor het luisteren naar muziek? Ja, dat kan in Cuba. Ik vond dat zo vreselijk om te zien, en kon me ook echt niet voorstellen hoe die vrouw zich moest voelen.
Ik vond het een hele goede film! Het heeft zeker mijn ogen geopend en ik heb heel veel respect voor wat deze jongens doen.
Pamela Kroes
H4B
Geen opmerkingen:
Een reactie posten